Η πρώτη ανοιχτή παρουσίαση του δικύου ”Συμβάλλω” οδηγήθηκε σε μια συζήτηση για την «πράσινη επιχειρηματικότητα και την κυκλική οικονομία», όπως ήταν άλλωστε και ο τίτλος της εκδήλωσης, καθώς πρόκειται για μία πρωτοβουλία η οποία όπως αναφέρθηκε στην διακήρυξη συγκροτήθηκε πρόσφατα με στόχο «την υπέρβαση της σημερινής κατάστασης πραγμάτων με την καθιέρωση της κυκλικής οικονομίας, την εξοικονόμηση πόρων και τη βιωσιμότητα» ως άξονες «για να προστατευτεί το περιβάλλον και να ευμερήσει η κοινωνία και η πατρίδα μας».
Όπως τόνισε ο εκπρόσωπος της προσωρινής διοικούσας επιτροπής του δικτύου, o πρόεδρος της VKC Βασίλης Καρατσώλης, δεν αποτελεί ένα συνδικαλιστικό φορέα, αλλά όχημα με στόχο να συμβάλει με προτάσεις, δράσεις και ιδέες προς τους τοπικούς φορείς και τους εθνικούς και ευρωπαϊκούς θεσμούς για την προστασία του περιβάλλοντος, την προώθηση της κυκλικής οικονομίας και της πράσινης επιχειρηματικότητας.
«Διανύοντας το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα, η διασφάλιση του κοινού μας μέλλοντος περνάει μέσα από τον συγκερασμό της οικονομικής ανάπτυξης με την προστασία των κοινωνικών και περιβαλλοντικών ισορροπιών»
Σκοπός του δικτύου: η ανάδειξη της προστασίας του περιβάλλοντος από διαφορετική οπτική η «αποδαιμονοποίησης της κατανάλωσης». «Δεν ρυπαίνουν τα υλικά, αλλά οι ενέργειες», σημείωσε ο κος Καρατσώλης, αφού οι περισσότερες συσκευασίες την τελευταία δεκαετία προέρχονται από υλικά ομογενοποιημένα, που μπορούν εύκολα να ανακυκλωθούν.
Ο ίδιος ζήτησε να δοθούν κίνητρα από την αυτοδιοίκηση και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ώστε οι συσκευασίες των προϊόντων να προέρχονται από 30 έως 50% ανακυκλώσιμη πρώτη ύλη, υποστηρίζοντας πως «Μόνο έτσι θα δοθεί κίνητρο για την περισυλλογή, που θα φέρει αύξηση του ΑΕΠ, θέσεις εργασίας και προστασία του περιβάλλοντος».
Ως παράδειγμα λανθασμένης στρατηγικής τόνισε την απαγόρευση που επιβλήθηκε στα πλαστικά καλαμάκια, τα οποία «ανακυκλώνονται κατά 100%». Το πρόβλημα, όπως είπε, είναι ότι «δεν έχουν δημιουργηθεί σωστές διαδικασίες περισυλλογής», ένα πρόβλημα που όμως δεν λύνεται με τα χάρτινα καλαμάκια τα οποία κατασκευάζονται από χαρτόμαζα προερχόμενη από κοπή δέντρων. «Για έναν φραπέ απαιτούνται τριπλάσιες ποσότητες υλικών από το περιβάλλον», είπε.
Πρέπει να δημιουργηθούν σωστές διαδικασίες περισυλλογής, είπε τονίζοντας ότι δεν χρειάζεται να γίνεται διαλογή στην πηγή μεταξύ αλουμινίου, πλαστικού και χαρτιού αφού «υπάρχουν υπερσύγχρονοι οπτικοί διαχωριστές» για αυτή τη δουλειά.
Χαρακτήρισε δε «έγκλημα» την προσπάθεια της ΕΕ να απαγορεύσει την εξαγωγή ανακυκλώσιμων υλικών από την Ευρώπη, σημειώνοντας ότι το μπλοκ μπορεί να συγκρατήσει μόνο το 40% των ανακυκλώσιμων υλικών, με το υπόλοιπο να οδηγείται σε εξαγωγή.
«Στόχος του δικτύου “Συμβάλλω”» είναι «να συμβάλει ώστε να θεσμοθετούνται ορθές πρακτικές που δεν θα καταδυναστεύουν την κατανάλωση».
Παίρνοντας τον λόγο ο κ. Ραζής σημείωσε ότι παρά τα γενικώς χαμηλά ποσοστά ανακύκλωσης, σε ορισμένους τομείς η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις πανευρωπαϊκώς, όπως στην ανακύκλωση μπαταριών. Ανέφερε ότι οι στόχοι για την περίοδο 2025-2030 είναι φιλόδοξοι, γεγονός που καθιστά άμεση την ανάγκη εισόδου της ψηφιακής τεχνολογίας στην αλυσίδα της ανακύκλωσης, της επέκτασης των υποδομών και της διατήρηση της βιωσιμότητας των υφιστάμενων έργων. Πολλά από τα προβλήματα προέρχονται από «πράξεις ή παραλείψεις» της κεντρικής δημόσιας διοίκησης, ειδικά «τα δύο τελευταία χρόνια». Για το προωθούμενο σύστημα της εγγυοδοσίας, την πληρωμής δηλαδή ενός έξτρα τέλους με την αγορά ενός προϊόντος το οποίο επιστρέφεται στον καταναλωτή με την ανάκτηση της συσκευασίας (όπως γίνεται σήμερα με τα γυάλινα μπουκάλια), ο κ. Ραζής σημείωσε ότι δεν λύνει το πρόβλημα της ανακύκλωσης και θα κοστίσει αρκετά χρήματα, επιστώντας μάλιστα την προσοχή στη διαφάνεια και τη σοβαρότητα που απαιτείται στη διαχείριση των χρημάτων των καταναλωτών.
Τέλος, ο κ. Ανδρεόπουλος χαρακτήρισε κεφαλαιώδες το ζήτημα της εκπαίδευσης των πολιτών, ιδίως των νέων, στην ανακύκλωση. Τάχθηκε υπέρ της «αποδαιμονοποίησης» του πλαστικού, σημειώνοντας πως δεν είναι αυτονόητο ότι το χάρτινο προϊόν είναι πάντα καλύτερο. Κάλεσε «να μην είμαστε φοβικοί» και «να κοιτάξουμε μπροστά εισάγοντας τεχνολογικά επιτεύγματα».
